Even langs het tentenkamp van Occupy geweest, voor het beursgebouw in Amsterdam. Het was al donker. Je kwam terecht in een duistere sfeer met die koepeltentjes en heel veel schriftelijke mededelingen, die gaan over meditatie-cursussen en reiki-bijeenkomsten. Aan alles was wel een papiertje vastgeniet of met een viltstift iets opgeschreven. Bij de ingang van een grote tent: 'Niet hier naar binnen als je wil chillen.' Ik begreep die mededeling niet, maar het leidde er toe dat ik niet naar binnen ging. In de DDR had je ook overal bordjes hangen. Bordjes met waarschuwingen en verboden. Waar in de kapitalistische wereld prijskaartjes hangen, daar hangen in de anti-kapitalistische wereld dus waarschuwingen en verboden. Als je het zo bekijkt is die Occupy-beweging dus een groot prijzenfestijn. Ik liep verder. Ergens zat iemand bij een driesnarige gitaar te brullen en verderop hoorde ik het gezoem van een diggerie, eh, doe. Er liep een vrouw rond met een boodschappenwagen, die hard riep: 'Fuck them all, schijtfuckers van Mars!' Een andere man, kaal, getatoeëerd, met bevende vingers aan een sjekkie plukkend, riep: 'Woeiii Hoeiii...' En een paar meter verder weer: 'Woei, hoei.' En een paar meter verder weer... Ik dacht dat ik Eucalypta goed kon nadoen, maar die heer kon er ook wat van. Wat ik natuurlijk niet aantrof was iets over de economie. Wat het tentenkamp wel uitdrukte was hoe de wereld er uit zou zien als er een eind is gekomen aan het menselijk streven. Als na een wereldbrand.
Ik liep verder de stad in. De Bijenkorf had voor het Koninklijk Paleis een lichtshow georganiseerd met enorme opblaaspoppen en ballonnen, die, begeleid door Carl Orff bombast taferelen uit de hel verbeeldden. Ik bedoel maar. In beide bewegingen, de kapitalistische en de anti-kapitalistische, zit de ondergangsdrift er goed in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten