Misselijk

Ik hoor op de radio een man van de PVV op die lepe toon zeggen: 'Daarom zeg ik dat de Nederlandse Burger recht heeft op een Onderzoek naar het Nut van de euro. De Belastingbetaler heeft Recht op een Onafhankelijk Onderzoek. Wij hebben al een naam van een Onderzoeksbureau in gedachten.' - Ik voel me een beetje misselijk worden, maar dat wil ik niet omdat dat zo politiek correct overkomt. Ik weet niet wat het is. Is het om wát hij zegt? Is het om die verschrikkelijke toon, die verschrikkelijke geveinsde deemoed, of is het de hopeloze innerlijke dialoog die ik met mezelf voer? (Je kunt aanvoeren dat de munteenheid ons veel voordeel heeft geleverd, maar als je dat telkens moet aanvoeren komt de sleet in het argument. Je zult met iets nieuws moeten komen maar zelfs dan heb je het spel uit handen gegeven.) Het is duidelijk. De PVV maakt gebruik van het sentiment dat de euro ons niets dan ellende heeft gebracht. Ze zullen denken: 'Eerst lachen ze ons uit, daarna negeren ze ons, dan worden ze kwaad (nu) en tenslotte hebben we gelijk'. Ik weet het niet. De misselijkheid gaat niet over. Als dat 'onafhankelijke' onderzoek er komt zullen ze de te verwachten uitkomst hoog van de toren blazen. Ze zullen blind zijn voor onderzoeken die het tegendeel aantonen. Je weet hoe het gaat en je kunt er niets aan doen. Bah, ik ben misselijk.