Vertalen

Van de zomer heb ik een opera vertaald. Een kleine opera, maar toch.
'Vertaald?' vroegen mijn vrienden.  'Uit welke taal?'
'Oh gewoon,' zei ik zo achteloos mogelijk, 'uit het Italiaans.'
Heerlijk om die verbaasde/jaloerse gezichten te zien. 'Italiááns? Maar kun je dan...' Enzovoorts. Heerlijk!
Ik vond dat ik die bewondering na zo'n periode van bijna geen werk wel eens had verdiend.
Pas daarna zei ik: 'Maar er stond een Duitse vertaling onder, en er was een slechte Engelse vertaling.'
Waarop mijn vrienden gerustgesteld de oude Jan weer voor zich zagen.
Daarna vertelde ik dat het best lastig was om de juiste woorden onder de juiste noten te krijgen, dat het best lastig is de zinnen vloeiend en betekenisvol te krijgen, dat het een voortdurende strijd is tussen de invallen die je koestert en de mogelijkheden er iets mee te doen. Dat maakte dan weer minder indruk.
Hoe dan ook, ik ben best trots op het resultaat. De opera heet 'Il segreto di Suzanna', in mijn vertaling 'Suzanna's geheim'. Het wordt gespeeld door  het Residents Artist Programme van de Nederlandse Reisopera (in het schootsveld der bezuinigingen helaas), en gaat vrijdag 28 oktober in premiere in Concordia in Enschedé en speelt ook nog in Heerlen, Rotterdam en Almelo. Zie de website.