Gedemoniseerd

Het tafelgesprek van gisteren ging over eten. Dat is niet zo verwonderlijk, want het onderwerp van gesprek lag voor ons, op ons bord. We hadden het over de morele connotaties van eten. Telkens gaat het bij eten meteen over hoe ongezond het is en waar je kanker van krijgt. De naam Mac Donalds valt in een eetgesprek even vaak als de naam van Wilders in een gesprek over politiek. Op de een of andere manier wordt dat wat je met veel zorg hebt bereid, en wat mooi gerangschikt op je bord ligt, steeds verdachter. Als de overheid campagnes voert tegen obesitas, gaan de campagnes in de stijl van 'We eten met z'n allen te veel. We moeten met z'n allen minder eten.' Iedereen wordt aangesproken, zelfs de mensen die alleen maar vogelvoer eten. Eten is verkeerd. Tout court. Misschien is het een onbedoeld  effect, maar door die voortdurende negatieve connotaties wordt iets wat je gewoon nodig hebt om te overleven keihard gedemoniseerd. Het effect is contraproductief. Mensen doen hun best om het goed te doen en aanvaarden grauwheid en smakeloosheid als norm. Geen wonder dat de ketenhamburger en het porno-ijs als uiting van pure vrijheid wordt gevoeld.  'Fok it,' zeiden we en lieten ons het toetje (koffie met een prachtige sinaasappel) goed smaken.