Functioneringsgesprek

Den Haag, juli 2011

- Piet Hein, kun je even komen?
- Zeker.
- Ik zit met die corruptiegevallen op Curacao, ik zit met bewijslast tegen die Holleeder, ik zit met al die eindeloze dossiers die maar dooretteren. Zo lijkt het alsof ons kabinet geen deuk in een pakje boter kan slaan.
- Ik weet het.
- Dingen die onder jouw ministerie vallen.
- Laten we er geen doekjes om winden. Jij mag me niet.
- Nou...
- Jij mag me niet en ik mag jou niet. Ik heb mijn best gedaan mijn volledige medewerking aan dit kabinet te geven, ik heb naar mijn beste vermogen mij van mijn ernstige plicht gekweten. Maar om eerlijk te zijn, na een jaar voel ik me hoogst ongemakkelijk. Reeds in het vorige kabinet deed ik niets anders  dan het toedekken van blunders, ten gevolge van allerlei politieke benoemingen. Die blunders blijven maar gebeuren. Vind ik niet erg, ben ik ook voor, maar ik denk dat niet nog eens een gehele regeringsperiode volhoud. Misschien wel als we elkaar zouden mogen. Maar het feit blijft: Jij mag mij niet en ik mag jou niet.
- Wat wil je?
- Dat weet je. Ik wil eindelijk wel weer eens gewoon jurist zijn.
- Maar die functie is... De oppositie zal zeggen...
- Ik weet wat ze gaan zeggen.
- De procedure die we moeten volgen...
- Ik weet welke procedure we moeten volgen.
- Ik weet niet... Ik weet niet of ik de Kamer zo ver krijg om...
- Ik weet zeker dat het je zal lukken. Het liefst volgen een staatsrechtelijk zo verantwoord en zo saai mogelijke procedure, het liefst op een wijze waar de pers zo weinig mogelijk aan heeft. Nu ja, ik zou zeggen, je bent vindingrijk genoeg.
- Je hebt gelijk. Ik mag je niet.
- Dat weet ik. Prettige vakantie.