Als we aan het hardlopen zijn komen we heel veel andere hardlopers tegen. Zelden worden we ingehaald. Dat komt niet omdat we zo verschrikkelijk hard lopen, maar omdat er op een of andere manier altijd meer tegenliggers op de wereld bestaan. Hardlopers heb je in soorten en maten. Je hebt mannen die, zuchtend en blazend, hun enorme blote dikke buik meezeulend, proberen een snelheidsrecord te breken. Bij iedere pas zeggen ze 'hoempf'. Je hebt vrouwen, die met gekromde rug, als gemankeerde eenden over het wegdek fladderen, en vrouwen, die niet anders kunnen dan met hun benen bij iedere stap een halve cirkel beschrijven. Zij zullen het niet lang volhouden. We hebben een grote man gezien, die rood aangelopen, achter zijn hijgende hond aan liep te hijgen. Met éen arm hield hij zijn hond aan de lijn, met de andere zijn hart. Je ziet vooral de misvatting vlees worden, dat je door harder te lopen ook eerder afvalt. Maar vandaag zijn we dan toch voor het eerst ingehaald, door een keurig sportief echtpaar, dat ook nog eens heel mooi liep. Waardoor we ons lid voelden worden van de club waar we eerst om lachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten