Posts

Posts uit 2024 tonen
Afbeelding
Misdaadverhalen schrijven  naar Christina Gregoriou met behulp van ChatGPT Plot en Vertelling Een ‘plot’ is de reeks gebeurtenissen in chronologische volgorde die een verhaal vormen. Een ‘vertelling’ verwijst naar de volgorde van die gebeurtenissen, die vaak anders is. In eenvoudige verhalen, zoals in kinderboeken, komen plot en vertelling vaak overeen. Maar in misdaadverhalen wijkt de volgorde van de vertelling meestal af van de plot, wat zorgt voor spanning en verrassing. Dit is een belangrijk kenmerk van het genre, omdat het plezier van misdaadverhalen vaak ligt in het niet meteen weten wat er is gebeurd. Als alles in chronologische volgorde zou worden verteld, zou er geen verrassing meer zijn. Een kort verhaal met drie personages kan dit illustreren. De gebeurtenissen worden hieronder in chronologische volgorde weergegeven. In 1998 trouwt Walter met Jessica. In juni 2001 begint Jessica een affaire met Walters vriend, Ben. Eind 2001 raakt Jessica zwanger. In 2002 bevalt Jessica ...
Afbeelding
Recept voor een misdaadroman Een misdaadroman moet vanaf het begin drie dingen bieden Een misdaad Een raadsel over hoe de misdaad werd gepleegd Een boeiende protagonist die het mysterie voor de lezers zal oplossen. De belangrijke personages naast de protagonist vallen in verschillende categorieën. Slachtoffer Ooggetuigen Verdachten, waaronder één of meer naarlingenDe verdachten hebben allemaal een motief om de misdaad te plegen, middelen tot hun beschikking om het te doen en ze hebben twijfelachtige alibi’s.Ze hebben de middelen om het te doen. Ze hebben alibi’s of juist niet(Niemand wil ooggetuigen of verdachte van een misdaad zijn. Daarom juist bieden ze de lezer een veilig escapisme. In een wereld die zie nooit in het echt zouden willen bezoeken) Helpers (De Watsons, Loyale vrienden, professionals Tegenwerkers (De chagrijnige hoofdcommissaris, jaloerse collega’s) Als een misdaad te gemakkelijkdoor de protagonist wordt opgelost, zal de lezer zijn interesse verliezen. Houd de lezers d...
Afbeelding
 Regels voor misdaadverhalen - Detective Een misdaad mysterie is, als alle genrefictie, een belofte. De belofte is dat de schrijver zich aan de spelregels houdt. Want het is een spel. Een spel tussen de lezer en de schrijver, dat wil zeggen tussen de speurder en de boef. De lezer speelt de rol van de detective, de schrijver neemt die van de schurk in. Want de lezer/detective zoekt naar antwoorden en de schrijver en de boef heeft die. Hij weet immers dat hij de moord heeft gepleegd, en hoe. De speurder komt nooit in het begin tot een echte confrontatie met de schurk, dat is pas op het laatst. Toch is de schurk vanaf het begin op de een of andere manier aanwezig. Om het verhaal spannend te houden zijn er de zogenaamde 'red herrings', dwaalsporen, die de lezer en de speurder de verkeerde kant op wijzen. Dat is voornamelijk bedoeld om het verhaal interessant te houden. Vergelijk het met een schaakspel. De lopers, torens en paarden moeten eerst onschadelijk gemaakt worden voordat de...
Afbeelding
De 20 regels van S.S.Van Dyne Het detectiveverhaal is een soort intellectueel spel. Het is een sportevenement. En voor het schrijven van detectiveverhalen zijn er zeer duidelijke wetten — ongeschreven, misschien, maar niettemin bindend; en elke respectabele en zelfrespecterende bedenker van literaire mysteries leeft ernaar. Hier is dan een soort Credo, gedeeltelijk gebaseerd op de praktijk van alle grote schrijvers van detectiveverhalen, en gedeeltelijk op de aansporingen van het eerlijke geweten van de auteur. Namelijk: De lezer moet gelijke kansen hebben met de detective om het mysterie op te lossen. Alle aanwijzingen moeten duidelijk worden vermeld en beschreven. Geen opzettelijke trucs of misleidingen mogen de lezer worden voorgeschoteld, behalve die welke legitiem door de crimineel op de detective zelf worden gespeeld. Er mag geen liefdesverhaal zijn. Het doel is om een crimineel voor het gerecht te brengen, niet om een verliefd stel naar het altaar te brengen. De detective zelf, ...
Afbeelding
Ronald Knox: 10 Geboden van Detective Fictie Ronald Knox was een misdaadauteur in het begin van de 20e eeuw die lid was van de Detection Club, een genootschap dat bestond uit legendarische misdaadauteurs zoals Agatha Christie, Dorothy Sayers, G.K. Chesterton en E.C. Bentley. Onder zijn romans bevinden zich: The Viaduct Murder, Double Cross Purposes, Still Dead. Knox was ook een katholieke priester, wat wellicht verklaart waarom hij verleid werd om een 10 Geboden voor detectivefictie te schrijven. Als je dergelijke verhalen schrijft, dien je deze wetten te gehoorzamen:* De crimineel moet iemand zijn die in het begin van het verhaal wordt genoemd, maar mag niet iemand zijn wiens gedachten de lezer heeft kunnen volgen. Alle bovennatuurlijke of paranormale middelen zijn vanzelfsprekend uitgesloten. Er mag niet meer dan één geheime kamer of gang voorkomen. Er mogen geen tot dusver onbekende vergiften worden gebruikt, noch enig apparaat dat aan het einde een lange wetenschappelijke uitleg no...