Jan Veldman blogt

Edward Bond aan de jonge toneelschrijvers. Wat is de rol van een toneelschrijver? Om de samenleving te genezen. De meeste vragen over het ambacht kunnen niet worden beantwoord voordat we weten wat een toneelstuk is. Wij zijn de dramatische soort. De mens creëert zichzelf door zichzelf te dramatiseren en de samenleving creëert zichzelf als collectief door een manier van leven te dramatiseren. We leven in twee systemen: het mechanische en het creatieve. Het eerste is nodig voor het naakte bestaan, het tweede voor de menselijkheid. Natuur is mechanisch en volgt mechanische wetten, dat geldt zelfs voor de evolutie. Dieren ontwikkelen zich om voor hun jongen te zorgen, maar niet voor hun soort. Dat doen alleen mensen, dat is onze moraal. Menselijkheid krijgen we niet genetisch overgeleverd, ieder van moet het zelf maken. Mensen creëren zichzelf alleen al door hun eigen soort te creëren. Sinds Reagan en Thatcher is dat fundamenteel veranderd. Als je voor die tijd volwassen bent gew...

Ik keek naar Hanna van Hendrik, een theaterspektakel op het voormalige vliegveld van Enschede, een streekroman op vliegveldformaat. Het genre, theaterspektakel op locatie, is behoorlijk populair aan het worden en is waarschijnlijk nog niet over het hoogtepunt heen. Deze voorstelling speelt 45 keer voor een publiek van zo'n 1000 man. Ik zat dus tussen die duizend man en zag dat het publiek zich amuseerde, in vervoering raakte en geraakt werd. En ik vroeg me af hoe dat werkte. (Sp oilers ahead! Wie de voorstelling nog wil zien, lees dit niet!) Theater, zegt onder andere David Mamet, is tribaal. De mensen komen niet om zich een spiegel voor te laten houden of om iets te leren of om van iets te worden overtuigd, ze komen om te beleven wat ze denken. De eigen cultuur, gewoontes, grappen, de eigen manier om moeilijkheden het hoofd te bieden en tragedies te verwerken. Het voertuig daarvan zijn de tot symbolen verheven cliché's. In deze Twentse vertelling komen dus 'brommers kieken...